Վերջապես նկարների ամբողջ հավաքածուն հավաքեցինք մի տեղ: Կարելի է սկսել պատմությունը: Այսպիսով...
....2011 թ. հունիսի 29: Առավոտյան մեքենան Երևանի կենտրոնից ուղղություն վերցրեց դեպի Ենոքավան:
Ճանապարհը հաճելի էր` ուրախ ու զվարթ մթնոլորտ:
Ենոքավանից սկսած` մեզ սպասվում էր ոչ այնքան հեշտ ճանապարհ ոտքով` դեպի Լաստիվեր անապատ: Չնայած ողջ բարդությունը կայանում էր նրանում, որ արահետները նեղ էին` ու անդունդին փոքր ինչ մոտիկ:
Ճանապարհը շատ երկար չթվաց` անընդհատ զրուցում էինք և օգնում մեկս մյուսին:
-Դե հել, հել գնանք
Արմինեի ոտքը ճանապարհին ոլորվեց:
Մեզ էլ հանգստանալու առիթ էր պետք :D
Վերջապես հասանք տեղ` Խաչաղբյուր: Տեսարանը իրոք հրաշալի էր: Միանգամից մոտս ցանկություն առաջացավ նետվել գետը......................................................
..................բայց հիշեցի նախորդ արշավը, վարարած Որոտանի հետ կռվիս դառը փորձը, ու ուղղակի սկսեցի հիանալ տեսարանով:
Դե հետո կտոր մը հաց կերանք, մի լաաաաաավ իրար նկարեցինք.....
... կոնկրետ էս պահին բոլորս Գոհարին էինք նկարում, իսկ Գոհարը` բոլորիս:
Դե հետո գետը անցանք, կեսը դողալով, կեսը ծիծաղելով, բարձրացանք ջրվեժի մոտ..
Առաջինը Գարիկն ու Հովսեփն էին
Հետո մենք բոլորս` շարքով, կարգով.........
....... իրար օգնելով(ինչ պիտի անեին աղջիկներն առանց մեզ:))
Հա, էսի շատ կարևոր մոմենտա`
"ԿԵՑՑԵ ԱՐՇԱՎԱԽՈւՄԲԸ!!!!!!!!!!!!!!!!"
Էս մի նկարը հատուկ ավելի մեծ եմ քցել: Բոլորը մի բանով զբաղված են.....
...իսկ Հովսեփը սիրուն բան էր տեսել :D
Վերջում էլ` հետդարձի ճանապարհին, գնացինք Սևանին տեսակցության, ու Գարիկը.... մեր սիրելի Գարիկը.... ուրեմն էս Գարիկի մեջ դեռևս էնքան էներգիա էր մնացել... որ.... ԹՌԱՎ.......
Էսի ֆոտոշոփ չի: Ես իմ աչքերով եմ տեսել... :D
